Текст произведения:
Кайырма:
Кыргыз элим, бар бол, бар бол,
Кыргыз элим, бир бол, бир бол.
Кыргыз элим, алга, алга!
Кыргыз болуп жаралган соң,
Намысыңа бек бол!
Кыргызстаныма асылба,
Кыргызстан меники!
Ким болосуң, кимиң болбо,
Сыйлагын мекенимди.
Чалынба, чырак сага,
Коюп берем алдыңа.
Сыйымды көр, өт төргө,
Бирок сыйла элимди.
Абайла, сак бол,
Сен билбейсиң кыргызды.
Кыраан эл кылым бою,
Сактап келген намысын.
Жашасын, жашасын,
Улуу кыргыз калкым,
Кыргызсыңбы, эй, кыргызсыңбы??
Кыргыз бойдон калгын.
Кайырма:
Мои города, кварталы,
Улицы, дворы, районы.
Моё небо над головой,
Черты что так знакомы.
Мы пережили войны,
Переживём и бред.
За нами право выбора,
И мы найдём ответ.
Языки пламени рвут,
На части говоря.
То что нам плевать,
На то что говорят,
Про нас за бугром
Они не были здесь,
И не живут среди нас.
Они никогда не поймут,
То, чему учит Манас.
Не забывай свои корни,
Их не заменить.
Отчизна мой Кыргызстан,
Не важно чем знаменит.
Помни кто ты?
Где бы ты не был в этот час.
Просто помни,
Кыргызстана не будет без нас.
В мой народ стреляли,
Пытались поломать волю.
Поломать жизни,
Поломать веру,
Поломать то что не поломать.
Но мы всё ещё живы,
Судьба капризна.
Страна третьего мира,
Нет, моя отчизна.
Кайырма:
Кыйын учур, туура түшүн,
Азыр баары алдыда.
Кыйынчылык өтүп кетет,
Өнүгөбүз жакында.
Кыргызсыңбы?
Кыргыз болсоң бекем тургун намыска,
Бөлүнбө, эң башкысы,
Саясаттан алыста.
Жашап келген буга чейин,
Сенин чоң атаң кыргыз.
Айтып берген жети атаңды,
Сенин өз атаң кыргыз.
Сен миң өлүп,
Миң тирилген улутуң сенин кыргыз.
Ошондуктан билип алгын,
Кыргыз улут кырылгыс.
Кыраан кыргыз тээ илгертен,
Келе жатат ат чабып.
Каада-cалттарын кармап,
Кылымдарды карытып.
Тарыхымдын тамыры терең,
Ылдый казылган.
Тээ илгери бул улуттан,
Канча улут тараган.
Мен кыргызмын,
Башка улуттардын баарын сыйлаган.
Сый-урматыңды көрсөт,
Жериңе өз жашаган.
Бир жарылса кыргызымды,
Эч кимиң тосо алгыс.
Миң мертебе шүгүр деймин,
Болгонум үчүн кыргыз!
